“De meeste mensen zien zichzelf als SLACHTOFFER van hun omstandigheden. Een echte krijger ziet uitdagingen als GESCHENKEN van macht; hij/zij is WAARDIG bevonden die te krijgen.” (Théun Mares).

Misschien zie je jezelf helemaal niet als slachtoffer. Maar check eens: hoe vaak geef je iets, of iemand (of jezelf!) de schuld van iets. Je partner, baas, de overheid, het weer, je karakter, je ouders enz. Dat betekent dat je je slachtoffer voelt.

Een voorbeeld uit mijn leven

Mijn vrouw heeft nogal eens kritiek op me: hoe ik dingen (niet) opruim, of niet zie die in huis gedaan moeten worden of al gedaan zijn door haar. Ik re-ageerde vaak geïrriteerd daarop, zo van “zeur niet zo”. Maar geleidelijk aan begon ik te zien hoeveel aandacht ze had voor de kleine dingen, de dingen die het leven kleur geven en mooi maken. Dingen die ik altijd als onbelangrijk af deed.
Sindsdien absorbeer ik meer als ze weer wat zegt: wijst ze me op iets wat ik niet zie of schiet ze door, is ze aan het controleren en dien ik haar een grens aan te geven?

Ouderdom

Een ander, ‘groter’ voorbeeld. Ouderdom is voor de Toltec krijger de 4e en laatste vijand. De andere 3 zijn Angst, Klaarheid (zeg maar, het heldere verstand) en Macht. Ouderdom gaat over toegeven aan inertia, willen rusten, niet verder willen ontwikkelen. Een krijger zal dat nooit doen. Maar natuurlijk: je kunt niet winnen van ouderdom, vroeg of laat verslaat hij je. En het gaat ook helemaal niet over geforceerd jong willen blijven.

Ik ben inmiddels de 60 gepasseerd. Ik merk de invloed van ouderdom op mijn lichaam: het heeft meer behoefte aan rust bijv., gewrichten zijn minder soepel, libido wordt wat minder.
Dat laatste heb ik ooit verwenst, werd een bron van onzekerheid als man. Totdat ik onder ogen zag dat dit oude opvattingen zijn – dat ik een deel van mijn mannelijkheid ontleende aan seksuele potentie – en dat dat niet klopt. Eigenlijk vroeg het ‘zwakker’ worden van mijn potentie juist om meer toevertrouwen, grotere intimiteit met mijn vrouw. Dat is het geschenk.