Op het pad van de krijger is recapitulatie een van vier de basistechnieken en de eerste die je onder de knie dient te krijgen. Het is teruggaan naar je verleden om je persoonlijke geschiedenis te ontrafelen, de draad van Ariadne volgend die je uit het zelfgeschapen labyrint leidt.
recapitulatie
Zo ga je terug naar degene die je bent voordat je zelfbeeld en je manier van opereren (denken, voelen, handelen) ontstonden.
Waarom is dat belangrijk? Het leert je alle ballast achter je te laten en fris en objectief naar het leven en je uitdagingen te kijken. Het voordeel daarvan is duidelijk: als je overleven, je baan of je relatie op het spel staan is objectieve perceptie een levensnoodzaak. Anders blijf je oude re-acties herhalen en zoals het gezegde luidt: dwaasheid is het zelfe doen en een ander resultaat verwachten. De kunst is alleen je dwaasheid leren controleren.
Recapitulatie is een eerste stap.

Wat is recapitulatie?

Een nog tamelijk nieuwe leerling beschrijft het zo:

Jarenlang probeerde ik mijn leven te recapituleren maar raakte ontmoedigt. Ik zag het verschil niet tussen herbeleven en een verstandelijke opsomming maken. Dit kwam vooral doordat ik meende het systematisch te moeten doen: één voor één.

Nu weet ik beter. Het zijn de gevoelens en emoties die in het heden gegenereerd worden, die ons terug leiden naar het verleden. Door opnieuw naar die vroegere gebeurtenissen te kijken, ze te her-voelen en ze te vergelijken met wat nu gebeurt wordt onze blik objectiever. Naarmate we helderder worden, beginnen we persoonlijke patronen, cycli en tendensen te herkennen.
Recapituleren en niet-doen (de tweede techniek) vullen elkaar aan. We leren anticiperen op onze gebruikelijke reacties in een bepaalde situatie. Dat maakt het stukken gemakkelijker ze niet te doen en nieuw, effectiever en zinvoller gedrag te vertonen.

Recapitulatie is een continu proces

Recapituleren wordt zo een continue proces: een voortdurende zoektocht naar klaarheid in een veranderende wereld. Tot op zekere hoogte doet iedereen dit al maar er is hier een belangrijk verschil. Bewust recapituleren, zoals Toltecs het beschrijven, leidt ertoe dat we NIEUW gaan kijken naar ons verleden. We leren helder en fris ernaar te kijken en nemen verantwoordelijkheid ervoor. Oude percepties en oordelen vallen weg. Alle slachtofferschap stopt hier.

Dus als we ergens last van hebben, kijk dan naar waar we dit eerder ervaren hebben. Ga door de gevoelens heen en ga zien wat je toen nog niet zag. Zo wordt je helderder en objectiever in en naar het heden.
Recapitulatie betekent voor mij niet langer uren stil zitten terwijl ik probeer me het verleden te her-inneren. Nee, het gaat over mezelf voortdurend beter leren kennen door me bewust te zijn van mijn gevoel en emoties in het heden. En objectief te gaan zien met welke situaties in het verleden die samenhangen. In de praktijk betekent dit dat mijn zelfkennis voortdurend verandert en verdiept.

Tot zover deze leerling.

Hoe verander je je focus?

Wat hij vergeet te vermelden is HOE je nieuw leert kijken naar oude pijnlijke ervaringen en situaties. De belangrijkste tip is hier: vraag je niet langer af wat je is AAN gedaan maar wat die ervaring en situatie VOOR je gedaan hebben. Je zult zien dat die je op een pad hebben gezet wat je anders nooit zou zijn gegaan. Dit soort vragen stellen helpt je de focus te veranderen.
Ik zal in volgende blogs wat voorbeelden geven uit mijn leven.

Als je meer wil lezen over recapitulatie dan raad ik boek 1 van de Toltec Teachings aan: Return of the Warriors.